„Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono.”
Grób jest pusty, bo taka była wola Pana. Jeżeli i w twoim życiu panuje w jakimś obszarze pustka, pogódź się z nią i pozwól działać Bogu, bo tam właśnie Chrystus zmartwychwstaje. W twoich najtrudniejszych sprawach, lękach i problemach. Nie przejmuj się pozorną ciemnością i brakami. To moment przejściowy. Grób nie jest pusty, leżą w nim szaty, które już Chrystusowi nie były potrzebne. W twojej pustce Bóg skonał i opuścił ją, by ciebie przywitać w jasności. Nie czeka na ciebie w grobie, bo okres żałoby się zakończył. Teraz nadszedł czas chwały i dlatego Jezus opuszcza grób i wychodzi ci naprzeciw, ponieważ chce, byś Go wyraźnie ujrzał za dnia. W świetle. W Prawdzie. W jasności. Oto ciemność się skończyła i nie ma potrzeby do niej wracać. Jezus wychodzi z mroku wprost na budzący się dzień. Tam chce cię przywitać, bo pragnie tą drogą iść wspólnie z tobą. Nie smuć się i nie lękaj.
Pustka w twoim życiu nie oznacza końca, ale początek nadziei. W twojej pustce Jezus działa bardzo aktywnie. Zmartwychwstaje, zrzuca szaty, które przypominały o cierpieniu, odsuwa kamień i wychodzi. Do ciebie. Nie skupiaj się więc na ciemnościach, które panują w twoim życiu, ale pozwól, by Chrystus w nich zmartwychwstał. Zobaczysz, jak nagle odmieni się twoja perspektywa. Nikt Jezusa nie zabrał i nie przeniósł, nie ukrył przed tobą. To sam Jezus wyszedł z ciemności, by radować się wraz tobą. Dla ciebie Chrystus umarł. I dla ciebie zmartwychwstał, natomiast ty – tak jak i Maria Magdalena – patrzysz na pusty grób z ludzkiej perspektywy i stwierdzasz: jest pusty! A więc Jezus się pomylił i każde jego słowo okazało się pustą obietnicą! Nie widzisz, że pusty grób świadczy raczej o prawdomówności Jezusa, gdyż ta jest dla ciebie zbyt abstrakcyjna. Skupiasz się na pustce. Przestań patrzeć w ten sposób – braki w twoim życiu świadczą jedynie o tym, że Bóg działa w twojej codzienności według własnego planu, a nie twojego. Pustka świadczy o Jego opiece nad tobą, a nie o jej braku. I pustka ma swój koniec.
Grób jest pusty, to prawda, ponieważ Zmartwychwstały Chrystus potrzebuje życia, a nie grobu. I albo wyjdziesz do życia wraz z Nim, albo pozostaniesz w pustce. Raduj się! Grób jest pusty! Chrystus zmartwychwstał i tak stęsknił się za tobą, że wyszedł, by cię powitać. Nie odprowadzaj Go do grobu, ale weź Go za rękę i pozwól się prowadzić. Ku światłości i życiu wiecznemu.
Zabrano Pana
