„Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a ja was pokrzepię”
Nie szukaj zapomnienia w panicznej ucieczce od zmartwień.
Nie szukaj w sobie nadludzkiej mocy, żeby swoje problemy rozwiązać.
Nie szukaj winnych, którzy są odpowiedzialni za twoją, być może dramatyczną, sytuację.
Przyjdź do Chrystusa.
Odpocznij w Nim.
Właśnie teraz, kiedy opadasz z sił – odpocznij w Chrystusie. Nie obok Niego, nie kilka kroków za Nim, tylko właśnie w Nim. Odpocznij w Chrystusie.
Odpocznij od swoich grzechów, lęków, bezradności. Od swojej choroby, swoich łez, swojego cierpienia.
Wypłacz z głębi utrudzonej duszy właśnie te słowa:
Jezu, Ty się tym zajmij, proszę, Jezu, TY się tym zajmij.
Ja nie potrafię, próbowałem to wszystko ogarnąć, ale tylko narobiłem głupot i całkiem opadłem z sił. Wybacz mi Jezu i napraw moje życie. Pozwalam Ci na to, nie będę się wyszarpywać z Twych miłosiernych rąk. Wierzę, że tylko Ty wiesz co jest dla mnie dobre, więc pozwól, że Tobie zostawię swoje życie i w Tobie teraz odpocznę.
Tak zrób i niczym się nie martw, sam Bóg Najwyższy pragnie cię pokrzepić, utulić, wyleczyć. Z pełnym zaufaniem oddaj Mu swoje życie. Całe. Razem z nierozwiązywalnymi problemami, z niespłacalnymi długami, z niewyleczalnymi chorobami. Oddaj Mu swoje grzechy. A przede wszystkim oddaj Mu swoje serce. Całe.
Odpocznij w Chrystusie
