Jezus w dniu zmartwychwstania zesłał na Apostołów Ducha Świętego, aby mogli na ziemi pełnić Jego misję. Działanie Ducha Świętego, to nie tylko fundament Kościoła, ale również niezachwiane podstawy naszego człowieczeństwa.
Dar Ducha Świętego to Boża pomoc dla każdego z nas, abyśmy stawali się prawdziwymi ludźmi – żebyśmy umieli być wyrozumiali, cierpliwi i wytrwali, abyśmy potrafili kochać i przebaczać. Dar Ducha Świętego to zamiennik naszej słabej woli, dzięki Niemu możemy robić rzeczy, do których powołał nas Bóg. Dar Ducha Świętego to wysłannik pokoju, uczy nas jak zamieniać złość w pokorę, przekuwać nienawiść w dobroć i jak odwracać głowę od pokus. Dar Ducha Świętego to Boża siła, która pozwala nam z godnością znosić chorobę i wszystkie przeciwności losu. To również pogoda ducha, dzięki której umiemy uśmiechać się przez łzy. Dar Ducha Świętego to nasze pragnienie bycia z Bogiem.
Jak mówią słowa pięknej pieśni: Duch Święty wieje, gdzie chce – nie ma granic, których nie przekroczy, ponieważ granic tych nie ma Boże miłosierdzie. Duch Święty przeniknie przez najbardziej zatwardziały grzech, który pielęgnujemy w swojej duszy i przemieni go w owoc Zmartwychwstania Pańskiego.
Można powiedzieć, że Duch Święty, to serce Chrystusa bijące w naszym. To Jego dłonie podnoszące nas z najstraszliwszego dna. To Jego siła, by każde zło przemienić w największe dobro. To Brama, która prowadzi nas do życia wiecznego.
Duch wieje gdzie chce
